powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… … Słownik języka polskiego
unurzać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zanurzyć, pogrążyć się w brudzącej, zanieczyszczającej, barwiącej substancji; ubrudzić się, powalać się czymś, uszargać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unurzać się w błocie, ściekach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umorusać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobrudzić się, powalać się, zwykle jakąś ciemną, czarną substancją; usmolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpalając w piecu, umorusał się węglem. Pomalował drzwi, a umorusał się przy tym, co niemiara. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymazać — dk IX, wymazaćmażę, wymazaćmażesz, wymazaćmaż, wymazaćał, wymazaćany wymazywać ndk VIIIa, wymazaćzuję, wymazaćzujesz, wymazaćzuj, wymazaćywał, wymazaćywany 1. zwykle dk «mocno, dokładnie czymś pomazać; wysmarować, ubrudzić, powalać» Wymazać sobie … Słownik języka polskiego
pobielić — dk VIa, pobielićlę, pobielićlisz, pobielićbiel, pobielićlił, pobielićlony pobielać ndk I, pobielićam, pobielićasz, pobielićają, pobielićaj, pobielićał, pobielićany 1. «uczynić coś białym, bielszym, jaśniejszym niż było; pomalować na biało (zwykle … Słownik języka polskiego
zamazać — dk IX, zamazaćmażę, zamazaćmażesz, zamazaćmaż, zamazaćał, zamazaćany zamazywać ndk VIIIa, zamazaćzuję, zamazaćzujesz, zamazaćzuj, zamazaćywał, zamazaćywany 1. «powlec coś substancją mazistą; zamalować coś czymś; zasmarować» Zamazać szpary gliną,… … Słownik języka polskiego
ubłocić — dk VIa, ubłocićcę, ubłocićcisz, ubłoć, ubłocićcił, ubłocićcony «ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Ubłocić (sobie) ubranie. Ubłocone buty. Ubłocić podłogę. ubłocić się 1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem … Słownik języka polskiego
uszargać — dk I, uszargaćam, uszargaćasz, uszargaćają, uszargaćaj, uszargaćał, uszargaćany «powalać, pochlapać czymś, zwłaszcza błotem; zaszargać» Uszargać sobie spodnie. Uszargana odzież. uszargać się «powalać, pochlapać błotem siebie, swoje ubranie;… … Słownik języka polskiego
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
zazielenić — dk VIa, zazielenićnię, zazielenićnisz, zazielenićleń, zazielenićnił, zazielenićniony zazieleniać ndk I, zazielenićam, zazielenićasz, zazielenićają, zazielenićaj, zazielenićał, zazielenićany 1. «pokryć, zasiać, obsadzić zielenią, posadzić gdzieś… … Słownik języka polskiego